@Nico; Bedankt voor je bericht, en ik kan mij voorstellen, dat soms de moed in je schoen zakt, maar zoals jezelf ook zegt; het komt toch wel weer goed. Dat is een les die ik ondertussen aardig onder de knie heb; wat er ook voorvalt, het is betrekkelijk, kun je er van leren, kan je het herstellen; zo ja; probleem opgelost en mag je trots zijn op jezelf. Ook al kun je zelf niet lassen oid, gelukkig zijn er altijd wel mensen die je kunnen helpen, zoals jouw bekende. En tja; iedereen heeft zijn vak / specialiteit, zoals uitdeuken of spuiten, maar als je positief gestemd bent, en bereid bent om te leren, ondanks dat je wel eens een fout maakt, komt het vast wel weer goed. Zo ook bij jou, want jouw Aca ziet er weer keurig netjes uit! Waarvoor mijn complimenten !
@Toon; als mijn Aca straks weer op de weg kan, zal ik er zeker een feestje van gaan maken. Persoonlijk hoop ik dat de wereldmeeting in Portugal een kroon op mijn werk zal worden.
@Herman & Quinten; dank je wel. Het doet mij zeker goed als ik (positief) commentaar krijg. Niet dat ik er op zit te vlassen, maar het steunt mij vast en zeker.
Verder met mijn Aca; de week met de tegenslagen.
Was de aangetaste raamlijst een domper, er volgt meer: ik had sommige delen aan de binnenkant al geschuurd, maar vanwege de mooie droge zomer, had ik er geen primer oid op gespoten.
Dus dan krijg je dit resultaat.
Vliegroest noemen ze dat.
En toen ik dat gedeelte opnieuw ging schuren, (beetje grof en ruw) kwam ook een gelijmd plaatje los, wat weliswaar aan de buitenkant zat, maar door het trillen van het schuurmachine toch te heftig misschien.
Dus verder met schuren.
Ondertussen was mijn oog gevallen op de Omega profielen, die aan de binnenkant van de bak zitten. Deze profielen zaten namelijk niet vast aan de buitenkant. En om ramelende delen te fixeren, heb ik er wat kit achter gespoten. In de hoop dat de trillingen en herrie minder worden.
Zeker bij het staande profiel zat veeeel ruimte.
Ondertussen ook het losse plaatje terug gelijmd.
En weer verder met het dak aan de binnenkant. Schuren. Het achterste gedeelte.
En de achterste bovenkant.
Eerst in de brunox.
Daarna in de epoxy primer.
Maar na de Vliegroest, het losgekomen plaatje, volgt nog een domper. Op de spuitbus van de primer stond, dat deze nat-in-nat afgewerkt kon worden, dus na een kwartiertje wilde ik er spuit plamuur overheen spuiten, voor een gladder resultaat. Maar iets is er niet goed gegaan, want de spuit plamuur reageerde...... Krakelee heet dat schijnbaar....
Ook de bovenkant
Dus laten drogen, en de volgende dag schuren, en opnieuw spuit plamuur gespoten. (Ander soort spuitbus).
En toen ging het wel goed.
Na een nachtje drogen, eerst geïnspecteerd, en het gaat weer goed, dus verder met spuit plamuur.
Ondertussen droogt het é?n, verder met het ander. Het zij raam.
Beetje warmte (en liefde, ahum), en ook dat komt weer goed.
En Oja, het verloren plaatje.... lassen.!!! Het zal potverdorie vast blijven zitten.
En wat nog meer : ik had zin om de andere gelaste platen netjes af te werken. En aangezien de kit spuit van de rammelende profielen nog in de buurt lag.... Eerst afplakken voordat het een zooitje word.
Kitten. Miauw?
Strrrrrak hoor. = happy.
De onderkant strakker zetten met spuit plamuur.
Terug naar het verloren plaatje : plamuur.
En wat ik over had van plamuur, heb ik op een ander plek gesmeerd, wat ook wel wat vlakker mocht.
Dus ondanks wat kleine tegenslagen, welke tijd en materialen kosten, en Oja, ook pijnlijke vingertoppen van het schuren, heb ik er van geleerd, maar gelukkig gaat het allemaal nog wel vooruit. Vooral de afwerk fase van sommige plekken, stemt mij positief, want er komt dan een einde in zicht....
Al besef ik ook heel goed dat ik nog lang niet klaar ben.
Geniet van de mooie zondag, dat is wat wij gaan doen.