Dat was afgelopen donderdag / vrijdag.
Vrijdag middag ben ik bezig geweest met het opruimen van de garage, zodat alles weer aan kant was, maar ook stof vrij, en werkbaar voor het laatste stuk werk; het opbouwen.
Zaterdag morgen; eerst het chassis weer eens compleet maken
Begonnen met het nummerbord
1 draagarm gemonteerd.
Ook de schokdemper rubbers schoon gemaakt, en in de vaseline gezet, tegen het uitdrogen.
Andere draagarm erop
Hmmm, de verf voelde nog wel wat "plakkerig" aan, ofwel, nog niet helemaal droog, dus dan beschadig je het ook snel, en zit je zo op de grond-verf. Straks ff bij tippen.
Schokdemper rubbers gemonteerd, wiel-naaf kappen erop.
Eerst spatborden gemonteerd, daarna de bandjes erop.
De dissel / A-frame armen, met neus-steun-poot. Bekabeling zat er ook al weer terug in.
En toen het zware onhandige werk; het weer omdraaien van het chassis, en de bak monteren.
Een telefoontje naar mijn vader gepleegd, om even te komen helpen, temeer omdat hij dan leuk bij het laatste eind-traject betrokken is, en kon zien wat zoon-lief allemaal had uitgespookt.
P.s. hij had niet z'n werk kleding aan, dus hem een overall gegeven, maar die was nogal (veeeel) te groot.
Let op de broekspijpen, die ver over zijn schoenen heen vallen. Sterker; hij liep gewoon op de overal-pijpen. hahahha
Tja, je zou het niet verwachten, maar mijn ouwe heer is maar 1,65 mtr, evenals ons moeder, en wij kinderen zijn allemaal erg lang.
Afijn, het omdraaien was zo gebeurt, evenals de bak erop zetten.
Ik was toch wel blij met een paar extra handen, want het vast zetten van de bak op het chassis is toch lastig, met de bout in de bak, en de ring+moer onder het chassis.
Ook het deksel monteren, inclusief de imperiaal, was met 2 man zo gebeurt.
En ik was trots op mijn werk, en mijn vader was onder de indruk van mijn kwaliteiten.
Zijn opmerkingen; "ach het is maar een oud karretje", "maar nou kan tie er weer jaren tegen aan" stemde mij goed.
Hierna nog zitten kletsen met m'n vader, veel "ouwe koeien uit de sloot gehaald", en hem heel hartelijk bedankt voor zijn hulp en inspiratie; 'zorg goed voor je materiaal' was een gevleugelde uitspraak van hem, welke ik graag voort zet.
Dus nadat hij naar huis was gegaan, ben ik verder gegaan, begonnen met de reflectoren.
Vervolgens de sloten monteren
De achterlichten
Het reserve wiel-tje erop. Ja, -tje, want het zijn maar 8 inch bandjes.
En het voorlopige eind resultaat; een fris en fruitige make-over.
Van een totale restauratie wil ik niet spreken, daar de rubber bussen in de draagarmen, en ook de wiellagers niet vervangen zijn.
Best wel een beetje trots op het resultaat.
En aan het eind van de dag, werden de aanhanger en de Aca weer herenigt met elkaar.
Wat mij nu wel opvalt, dat er kleur verschil in lijkt te zitten, zo op foto.
Straks in het daglicht de zaak nog eens goed bekijken.
En verder; nu nog e.e.a. afwerken, zoals alle bouten en moeren nog een keer na-trekken, en van een lik verf voorzien, de zij-reflectoren erop, mistlamp erop en aansluiten, lampen controleren, de gaatjes hier en daar dicht maken (waarvoor die gaatjes zijn; geen idee...). Nog even de wielen een keer controleren op het uitlijnen (waar het allemaal mee begon), banden op druk zetten (maar liefst 3,5 tot 4 bar), binnen in de bak nog wat bij kwasten, misschien nog een houten vloertje erin leggen (maar dat kan ook voor het 40 jaar Acadiane feest nog wel, en zeker voor Kroatië).
Daarna kan de kar in de winter stalling, (ik weet ff niet of er nog plek is in het magazijn???) wachtend op betere tijden, want ondertussen is het bar en guur weer buiten. Gelukkig nog geen pekel.
En dan, tja, de Aca verder aanpakken, al zijn er privé wel wat ontwikkelen richting werk, om het elektro vak weer een beetje op te gaan pakken, als zzp-er, en daarnaast........... het opknappen / restaureren van Aca's en Dyane's. Geen idee of er nog wat mee te verdienen valt, maar iets gaan doen wat ik écht leuk vindt, is toch wel een mooie herstart in mijn leven.
Salut !!