Beste leden,

Het is lange tijd stil geweest binnen de vereniging en u zult zich waarschijnlijk afvragen of het wel goed gaat met de club. Om u de waarheid te zeggen: het gaat uitstekend!

Hierbij moet wel opgemerkt worden dat we even door een diep, heel diep dal zijn gegaan.

Wat is er gebeurd?

Bruno heeft zijn eigen bedrijf opgestart in computer onderdelen en heeft de club vaarwel gezegd. Eva nam het financiële roer over en tot zover ging alles goed. Toen klopten we aan bij de postbank en toen ging alles mis. We vroegen 4 dingen tegelijk en daar kan een organisatie als de postbank niet tegen. Ze gingen volledig op tilt. We kregen geen afschriften meer, konden niet bij de rekening en bleven lange tijd verstoken van informatie. Dan ga je bellen. Veel, heel veel bellen. Maar deze telefoontjes hebben iedere keer bijna nul als resultaat, behalve dat je formulieren krijgt toegestuurd. Die ga je invullen.
eerst vraag een…………… vier weken wachten…………….fout ingevuld. opnieuw! Nog een keer invullen……………..vier weken wachten……….. enz………..enz enz. Eindelijk werden de codes opgestuurd naar het goede postkantoor maar hadden ze de verkeerde naam erop gezet. Terugsturen goede naam er op weer vier weken verder.

Het was een ramp, een regelrechte ramp

Onze kersverse penningmeester kreeg het zwaar te verduren en het verbaasde mij dat ze zich als een bloeddorstige terriër vastbeet in de materie en menig postbanker een flinke beet bezorgde.
Kun je niet bij de rekening, kun je niets betalen. Kun je niets betalen, kun je geen clubblad versturen. Hier kregen wij echter hulp van de familie Besselink die ons de clubbladen voorschoot. Hartelijk dank. Minder coulant zijn onderdelen leveranciers.
Eva heeft nu de boeken rond. We kunnen weer bij de rekening en de club staat weer op de rails. U krijgt dit jaar de beloofde clubbladen en de evenementen gaan door.

Magazijn

Een ander punt van zorgen was ons magazijn. We hebben ons enigszins vergist in de verhuurcapaciteit van ons magazijn voor stallingplekken en we waren genoodzaakt om uit te kijken naar een kleinere en vooral goedkopere ruimte. Hulde, hulde hulde aan de 2CV4&6 vereniging die ons de helpende hand toestak. Zij boden ons een deel van hun magazijn in Amersfoort aan. We zijn gaan kijken en hebben de rekensom gemaakt maar kregen tijdens het rekenen een briljante ingeving!
Het magazijn in Amersfoort was ook niet goedkoop en de hoop op meer omzet werd ons eigenlijk door de praktijk ontnomen. Wat was dan wel ons idee?:
Ooit, heeeel lang gelden starten, of ik moet zeggen herstarten een aantal enthousiastelingen de Dyane Vereniging op. Reden: ze knutselden graag met oude Dyane’s en vonden dat dat in lengte van dagen door moest kunnen gaan. De DVN werd geboren. Ondertussen hebben deze mannen: banen, kinderen en een club die een hoop werk, inspanning tijd en energie kost. Altijd hebben deze mannen gedroomd van een magazijn, een clubhuis als ruggengraat voor de DVN. En nu dreigde de DVN zijn magazijn kwijt te raken.
Zo kwamen wij er achter dat we allemaal wel ergens auto’s in stallingen hadden staan. Sommigen weten niet eens meer hoe die auto’s er uit zien of hoeveel het er zijn. Als wij nu eens al onze auto’s in die stalling zetten. Houden we nog ruimte over werd er gezegd. Klopt! Verder waren we elke tweede zaterdag van de maand aanwezig en het idee was geboren om die overige ruimte nu eens met z’n vieren huren en te delen en daar eens 1 maal in de maand lekker te gaan sleutelen met z’n allen. Alsof het wiel voor ons werd geopenbaard.
We zijn enthousiast. De club gered doordat een groot deel van de huurkosten is weggevallen. Onze hobby is terug en we krijgen er weer lol in. Elke tweede zaterdag van de maand zijn we er om onze hobby uit te oefenen. En natuurlijk blijft u welkom in het magazijn, voor vragen onderdelen of gewoon een gezellig praatje. We zouden het gezellig vinden.

Tot ziens in het magazijn!

Citromobile 2006

Het begint een sleur te worden Citromobile. Elke keer maar weer gezellig, elke keer maar weer vele leuke auto’s om te kijken en elke keer weer lekker slenteren tussen de kraampjes en al die Citroën coryfeeën ontmoeten. Het was weer bere gezellig.
Wij schitterden dit jaar met afwezigheid op de clubpresentaties maar hadden gelukkig een clubstand waar wij u te woord konden staan. Verder was het druk en gezellig. De organisatie kan denk ik tevreden zijn. Algemene klacht: dure onderdelen.
Op het parkeerterrein prachtige, mooie en leuke auto’s en zelfs, ja echt ze bestaan nog een heuse weliswaar Engelse Dyane Caban en een Acadiane Mixta. Niet geweest. Ha ha, wat gemist.

[Klik hier voor meer foto's van Citromobile 2006]

Rondomdom

Stel je voor, het is Zaterdag en morgen heb je een toertocht uitgezet. Je wilt de route gaan controleren maar de regen valt met bakken uit de hemel en je denkt, het zal wel niks worden morgen. De volgende ochtend ben je er op tijd en je stelt een limiet van 2 auto’s : Als er maar twee auto’s zijn, keer ik weer om.
Je komt aanrijden en je ziet een 2 CV en een Dyane staan. Maar het is nog vroeg. In het restaurant wachten de eerste rijders en dan gebeurt er iets spannends. Er komt nog een Dyane. En weer een 2CV, nog een 2CV, gevolgd door een Dyane. Er wordt op dat moment bijna gewed om appelgebak welk type gaat winnen. Helaas kan mijn Fiat Scudo in Gemeente Utrecht kleuren op dat moment geen duit in het zakje doen. Als de laatste gelijkmaker lijkt gezet komt de laatste 2CV, helaas ze winnen maar de opkomst stemt mij bijzonder positief. Op het punt van vertrekken had de secretaris de gelijkmaker kunnen zetten………………….. Maar hij kwam in zijn Ami.
De tocht voerde rond om de dom (Utreg) en liet zien hoe een groeiende stad pijnlijk tegen zijn pittoreske buitengebieden aandruk.Toch bleken er voldoende mooie weggetjes te liggen in dit gebied die ons voerde langs de verschillende forten die rondom Utrecht liggen. Een stukje mochten we met onze stoet eigenlijk niet in, alleen voor aanwonende. De leiden in zijn fiat Scudo ging flink voorop rijden om maar niet de indruk te wekken dat hij bij de rij A-Types hoorde. Gelukkig was er geen controle wel een mooie weg. Het weer hadden we gelukkig deze dag zeker mee, verschillende dakjes gingen open en de lunch kon zelfs in de buitenlucht worden genoten. De rijders vonden hem geslaagd en de pannenkoeken in Rhijnauwen waren heerlijk.